Bir masal okunur şimdi
adı bilinmeyen diyarların en ücrasında.
Gözüm değer
ırmak üstünde yürüyen
o ak tenli sevdalara.
Dokunur elleri ile
pamuk tarlalarını sever gibi.
Yürür giderim,
gölgesi önümde uzanan
uçsuz bucaksız bir nehir.
Yürür giderim kıyısından.
Korkar ya ayaklarım
değmez ayak izlerine.
Bir masal tınılanır şimdi.
Çellomun La sesinden kerterez alır
tutar yolunu
keşfedilmemiş nice tonlara.
Adını bilmediğimiz kahramanlar vardır ya
o hep merak ettiklerimiz varlıklarını
onlar yad edilir yine böyle bir gecede
okunan masalın tınıları içinde.
Beyhude kalır kırıklıklarımız
onlar ki düğün kurarlar
bir ırmak kenarında.
Çellomun La sesi ile dans eder misafirleri.
Bir masal ki içinde adı bilinmeyenlerin düğünleri,
çellom, sonsuz bir ırmak ve bilinmeyen diyarların gizleri saklıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder